vrijdag 24 oktober 2014

Short stay in het Flevoziekenhuis

"Ik  breng u even naar de afdeling Short Stay" sprak de vriendelijke dame stralend "moet u lang blijven?".
Wonderlijke vraag vond ik wel, maar mijn gevoel voor humor stond op de rem.
Op de afdeling Short Stay, waar ik niet zo heel lang zou blijven werden wij ontvangen door een vrolijk meisje dat zich voorstelde als Dominique. Ik moest haar vertellen wat er met mijn voet ging gebeuren. Dat is beleid tegenwoordig. Patiënten doen moeilijk als er een verkeerde operatie uitgevoerd wordt.  Als ze bijvoorbeeld je rechter-.i.p.v, je linkervoet opereren.

Bij sommige operaties zal dat niet zoveel uitmaken, als je twee kunstknieën krijgt moet je niet moeilijk doen als ze de volgorde veranderen, vind ik.

Maar om te voorkomen dat ze je benen amputeren terwijl je kwam voor een ingreep aan een ingegroeide teennagel, vragen ze de hele tijd of je weet waar je voor komt.

Gelukkig wist ik dat en omdat ik altijd moeite heb met links en rechts, wees ik de foute voet ook aldoor aan.
Dominique hielp mij in een afgrijselijk geel jurkie en zette een flinke pijl op mijn linker scheenbeen, wijzende naar de linkervoet.  De operatie stond gepland om 13.15 en ruim op tijd verlieten we de afdeling Short Stay.

In de arena werden mijn bed en ik overgedragen aan Tineke, wat een schatje was dat. Tineke wilde ook graag weten waar ik voor kwam. Ik wees naar mijn pijl en zette de plannen nogmaals uiteen.
Vervolgens kwam dokter ruggenprik. Dat viel nog tegen, joh. Mijn ruggenprikplek was niet makkelijk te vinden en het was ook niet zoals al die ervaringsdeskundigen hadden geroepen: "een klein prikje".
Soms gaat het makkelijker dan anders, legde de ruggenprikdokter uit. Maar ja, zo is het hele leven toch eigenlijk hè?, Tineke hield mijn hand vast, dank je Tineke, je was op dat moment echt mijn houvast.

Gek gevoel als je de helft van je lijf niet meer ervaart als zijnde van jou.
In de operatiekamer werd ik van het bed op de tafel getild.  En daar was hij, de chirurg. De orthopeed. Ik had hem maar één keer gezien en hij had mij toen verteld wat hij ging doen om te zorgen dat mijn voet weer een bruikbaar onderdeel zou worden.
De dokter stond aan het eind van de tafel en hield mijn been omhoog, ook hij wilde van mij nog een keer horen wat hij zou gaan doen. Ik kan me het gesprek niet herinneren. Ik heb van de week wel gedroomd van een man met een groen mutsje tegen een zachtgroene achtergrond met een los been in zijn hand.

Ik kreeg het beloofde roesje en werd vrolijk, fit en uitgerust wakker en een uurtje later kwamen mijn benen weer tot leven.
Ik moet iedereen gelijk geven, geweldig een ruggenprik. Je bent niet sloom, niet misselijk. Je kunt meteen alles weer. Behalve lopen dan, dat kan ik voorlopig vergeten.
Ik kwam uitermate monter de afdeling Short Stay weer opgereden. Gelukkig stond Herman me al op te wachten. Dominique was aan haar vrije tijd begonnen en had haar dienst overgedragen aan een prachtige jongen met zwart haar en donkere ogen. Jammer genoeg weet ik zijn naam niet meer, maar hij was geweldig. 's Nachts bleek de dienst overgenomen door Desiree. Een raar moment in een ziekenhuis is de overgang van nacht naar dag. Opeens kwam de hele afdeling Short Stay tot leven, Desiree ging, Brigitte en Nienke kwamen.
Ook vol aandacht voor ons allemaal Bedankt, Nienke, voor het wegbrengen van het recept.

Van de fysiotherapeute Marjolein kreeg ik snelcursus kruklopen. Als ik naar boven ga zie ik de opgestoken duim van Marjolein voor me. Het was een korte maar leerzame en gezellige cursus, dank je Marjolein.

Het was een short stay, maar het waren 28 uur om nooit te vergeten. Ik heb nog meer bewondering gekregen voor het verzorgend personeel.

Het Flevoziekenhuis kan trots zijn op haar mensen. Op mijn blog opname kwam een reactie van de afdeling opname van het Flevoziekenhuis,
Dit is niet de leukste tijd van mijn leven, ik heb er moeite mee dat ik niet alles zelf en op mijn gebruikelijke tempo kan doen. Maar dat is tijdelijk en de herinnering aan het korte verblijf in het Flevoziekenhuis is heel positief, dank zij de professionele en menselijke medewerkers.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten