Relatieplanet

Internetdaten

Ja, hij tekent...

Herman en ik hebben er nooit een geheim van gemaakt dat we elkaar op Relatieplanet hebben gevonden. Je moet even een drempel over voor je je durft aan te melden op een datingsite. Ik vond het in het begin doodeng, maar naarmate ik meer ervaring kreeg werd het steeds leuker. Ik schrijf dit artikel vanuit het uitgangspunt "ik ben vrouw en zoek man" leeftijd van .... tot....., provincie....:

Dat is al handig, je brengt wat kaders aan. Zo voorkom je dat je mannen onder de 30 en boven de 75 moet vertellen dat je niet geïnteresseerd bent, hoewel onder de 30 lijkt wel leuk, maar dat wil je echt niet als vrouw van een bepaalde leeftijd met duidelijke gebruikssporen.

Je begint natuurlijk met een proefabonnementje. Dat krijgt je te pakken, alleen al de foto's en teksten die voorbij komen, je kunt je er avonden dol mee vermaken.  Maar je moet zelf ook openheid van zaken geven. Dus je zorgt voor een foto bij je profiel en je schrijft een soort wervende tekst. Die tekst is uitermate belangrijk. Wat mij opviel als groentje op Relatie Planet was dat niemand op zoek was naar een partner.

???? Snappen jullie het nog? Je meldt je aan op een datingsite, je neemt de moeite om er een leuke foto op te zetten, je vertelt iets over je leven (je hebt dan al een vragenlijstje ingevuld met lengte en gewicht en dat soort ellende) je plaatst het hele gebeuren op de site van RP EN JE BENT NIET OP ZOEK.

Het is voor mij al weer even geleden maar ik heb natuurlijk toch wat ervaring en ik zal jullie dit even uitleggen: de meeste mensen die op RP staan hebben een heerlijk en compleet leven, met goede vrienden en een goede baan, kinderen de deur uit (in mijn leeftijdsklasse in ieder geval) ze hebben natuurlijk wel een "rugzakje". De ellende in het rugzakje is evenwel verwerkt en heeft een plaatsje gekregen. Het enige wat de meesten missen is een "maatje" waarmee ze op koude winteravonden op een vachtje voor de open haard kunnen liggen met een goed glas wijn (gelukkig een goed glas wijn) en waarmee ze een goed gesprek kunnen voeren en op zijn tijd een strandwandeling kunnen maken om uit te waaien.


Ik zag dat zelf wat anders, ik vond het alleenzijn niet erg en soms wel superlekker ook, maar ik miste iemand om ´s nachts tegen aan te liggen, iemand om de dagelijkse zorgen mee te delen en iemand om mijn dagelijkse verhaaltje aan kwijt te kunnen, gewoon een partner dus. Geen "maatje" ik ben geen fan van een open haard en ik vind slobberwijn prima.

Een partner vinden gaat, zelfs met het enorme aanbod, niet zonder slag of stoot, voor ik Herman had gevonden heb ik een aantal amusante jaren gevuld met even amusante dates gehad. Ik heb absoluut leuke mannen ontmoet, maar ik heb ook heel rare dingen meegemaakt.

Mijn eerste date was met Frits, een leuke man, maar Frits hield van verre vrouwen. Hij is een tijd bezig geweest een dame uit Rusland te importeren, dat lukte niet helemaal en de laatste keer dat ik hem sprak was hij net getrouwd met een vrouw uit Brazilie, hij had alleen nog geen idee hoe en wanneer hij haar hier zou hebben. Met Frits was het gauw bekeken, dus terug naar de catalogus.

Ik heb een aantal malen afspraken gehad met Joost uit Utrecht, ook een leuke vent. Hij kwam regelmatig eten (voordeel was dat hij thuis al had gekookt en met een verzameling tuppertjes voor de deur stond) hij bleef vaak tot na het ontbijt. Struikelblok was zijn tweede leg, kleine kindjes die hij om de week had. Hij kon niet verhuizen en mijn gevoel voor Joost was niet van dien aard dat ik wilde verhuizen en op mijn leeftijd nog om de week een paar kleuters wilde onderhouden. Laatst kreeg ik nog een mailtje, hij is ook getrouwd en bewaart goede herinneringen aan onze paar avonden samen. Ik ook hoor Joost.

Op een gegeven moment had ik in de nieuwe mannencatalogus een heer die werkte als inpakker in een zuurkoolfabriek, hij zocht met spoed een vrouw omdat zijn lieve moeder net was overleden. Hij was halverwege de 50 en had zijn hele leven bij zijn lieve moeder gewoond. Zijn favoriete literatuur was de boeketreeks. Hoe aantrekkelijk ook, deze wilde ik niet voor mezelf houden. Aangezien mijn vriendin Willy ook op zoek was heb ik haar de advertentie gemaild, heb haar meteen gecondoleerd met haar schoonmoeder en gevraagd of ik bruidsmeisje mocht zijn. Vreemd genoeg is het nooit  wat geworden.

Ik heb zelf nog eens een date gehad met een man die mij vanaf het eerste moment zijn stralende sterretje noemde. Die was gauw weer op weg naar huis kan ik je zeggen.

Ik kan hier vele blogs mee vullen. Dat komt dan nog wel eens, die verhalen willen jullie niet missen, maar nu even ter afsluiting van deze blog:

Je geeft een aantal zoekopdrachten op, waaronder leeftijd. Af en toe had ik een tijidje geen zin in dat hele RP gebeuren en dan stopte ik weer even. Ik had toen weer zo'n moment maar dacht, ik gooi er nog even een hogere leeftijdsklasse in. En daar was hij, vijf jaar ouder dan ik van plan was, maar wel een superleuke kop, Hans uit Zaandam.

Nee niet schrikken, Hans was zijn pseudoniem, hij heette toen al Herman (begint ook met een H),  ik heette op RP Joy (dat was eigenlijk mijn Golden Retriever). Na een paar weken hebben we elkaar ontmoet en jullie weten hoe het is afgelopen, we leven nog lang en gelukkig Herman en ik en de honden.

Zonder RP hadden we elkaar nooit gevonden, en ik weet wat jullie vinden, de gewone manier om iemand te ontmoeten is beter.
Maar wat is de gewone manier? In een kroeg, waar je eventuele aanstaande lallend over de bar hangt?

Of bij de supermarkt, dat is helemaal een zot idee, zie je het voor je dat je bij het bepotelen van de meloenen aan een meneer naast je vraagt:  Bent u toevallig vrijgezel, heeft u een open haard, houdt u van strandwandelingen en bent u niet op zoek naar een partner maar wilt u wel een maatje?
Meneer, wat een toeval, ik ben ook helemaal niet op zoek, maar vindt u het leuk dat ik met mijn meloenen vanavond op het vachtje voor uw open haard kom liggen?

Ik geef deze twee voorbeelden omdat dit op RP een geliefde zin is: "in de kroeg en in de supermarkt kom ik je niet tegen". Dat klopt, zo gaat het niet in het echte leven.

Wij komen er gewoon voor uit, Herman en ik, we hebben elkaar gevonden op Relatieplanet, hoe dat allemaal precies ging dat lezen jullie in een volgende blog.

Oh ja, mocht iemand overwegen een maatje te zoeken op een datingsite, doen gewoon doen, zorg voor een leuke foto en een sprankelende tekst en als je origineel wilt zijn, eindig je tekst dan beslist niet met:
"ik zeg maar zo, een dag niet gelachen is een dag niet geleefd"